کد مطلب:231582 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:176
خطبه امیرالمؤمنین در روز غدیر
23- فیاض بن محمد بن عمر طوسی گوید: در روز غدیر در محضر حضرت رضا (ع) بودیم و گروهی از خواص آن جناب نیز بودند.
امام رضا برای آنها افطار تهیه دیده بود و به منازلشان نیز غذا و خوراك و پوشاك حتی كفش و انگشتری فرستاده بودند و در آن روز اوضاع و احوال خیلی خصوصی و خودمانی بود و از تشریفات و رسوم معموله كاسته بودند.
حضرت رضا (ع) از فضائل روز غدیر سخن می گفتند، و در ضمن سخنان خود فرمودند: پدرم از پدرش از حضرت باقر و او از پدرش امام سجاد علیهم السلام
[ صفحه 572]
روایت كرد امام حسین (ع) فرمود: كه در یكی از سالهای ایام خلافت علی (ع)، غدیر و جمعه مصادف شدند.
علی (ع) پنج ساعت از روز بالا آمده بالای منبر رفتند و چنان حمد و ستایش به جای آوردند كه تا آن روز از آن حضرت شنیده نشده بود.
مؤلف گوید:
این خطبه بسیار فصیح و بلیغ و مفصل است و ما اینك آنچه مربوط به روز غدیر است ذكر می كنیم.
خداوند متعال برای شما گروه مؤمنان در این روز دو عید بزرگ را جمع كرده كه یكی از آنها بدون دیگری قوام ندارد، پروردگار به این جهت خواسته است شما را هدایت كند و به طریق رشد و سعادت رهنمون گردد، و راه خود را به شما نشان دهد، و از عطایا و بخشش های خود شما را بهره مند كند.
جمعه را برای شما روز اجتماع قرار داد، تا شما دلهای خود را كه از كثافات پر شده پاك كنید، و سر و تن خود را از آلودگیهای ظاهری بشوئید.
پروردگار در روز غدیر مقصود و هدف خود را برای حضرت رسول (ص) نازل كرد، و رسول خود را فرمان داد تا فرمان او را به مردم برساند، و از اهل مكر و نفاق نترسد و تضمین كرد كه جان آن حضرت را در برابر مكاران و منافقان حفظ كند.
نیات شوم اهل نفاق در آن روز آشكار شد، و معلوم گردید گروهی هستند كه در نظر دارند حضرت رسول اكرم را اذیت كنند و به وجود مقدسش آسیب برسانند.
[ صفحه 573]
آنان كه اهل حق بودند ثابت ماندند، و كسانی كه اهل نفاق و كفر بودند بر جهالت خود افزودند، و دندانهای خود را به هم فشار دادند، سخنان و گفتگوهائی آغاز كردند و بانگ و فریاد برآوردند و بر كفر خود افزودند.
گروهی نیز در آن روز با زبان خود اقرار و اعتراف كردند در حالی كه دلهای آنها هرگز یقین و ایمان نداشت، و جماعتی هم با دل و زبان تصدیق كردند و اذعان نمودند.
امام رضا برای آنها افطار تهیه دیده بود و به منازلشان نیز غذا و خوراك و پوشاك حتی كفش و انگشتری فرستاده بودند و در آن روز اوضاع و احوال خیلی خصوصی و خودمانی بود و از تشریفات و رسوم معموله كاسته بودند.
حضرت رضا (ع) از فضائل روز غدیر سخن می گفتند، و در ضمن سخنان خود فرمودند: پدرم از پدرش از حضرت باقر و او از پدرش امام سجاد علیهم السلام
[ صفحه 572]
روایت كرد امام حسین (ع) فرمود: كه در یكی از سالهای ایام خلافت علی (ع)، غدیر و جمعه مصادف شدند.
علی (ع) پنج ساعت از روز بالا آمده بالای منبر رفتند و چنان حمد و ستایش به جای آوردند كه تا آن روز از آن حضرت شنیده نشده بود.
مؤلف گوید:
این خطبه بسیار فصیح و بلیغ و مفصل است و ما اینك آنچه مربوط به روز غدیر است ذكر می كنیم.
خداوند متعال برای شما گروه مؤمنان در این روز دو عید بزرگ را جمع كرده كه یكی از آنها بدون دیگری قوام ندارد، پروردگار به این جهت خواسته است شما را هدایت كند و به طریق رشد و سعادت رهنمون گردد، و راه خود را به شما نشان دهد، و از عطایا و بخشش های خود شما را بهره مند كند.
جمعه را برای شما روز اجتماع قرار داد، تا شما دلهای خود را كه از كثافات پر شده پاك كنید، و سر و تن خود را از آلودگیهای ظاهری بشوئید.
پروردگار در روز غدیر مقصود و هدف خود را برای حضرت رسول (ص) نازل كرد، و رسول خود را فرمان داد تا فرمان او را به مردم برساند، و از اهل مكر و نفاق نترسد و تضمین كرد كه جان آن حضرت را در برابر مكاران و منافقان حفظ كند.
نیات شوم اهل نفاق در آن روز آشكار شد، و معلوم گردید گروهی هستند كه در نظر دارند حضرت رسول اكرم را اذیت كنند و به وجود مقدسش آسیب برسانند.
[ صفحه 573]
آنان كه اهل حق بودند ثابت ماندند، و كسانی كه اهل نفاق و كفر بودند بر جهالت خود افزودند، و دندانهای خود را به هم فشار دادند، سخنان و گفتگوهائی آغاز كردند و بانگ و فریاد برآوردند و بر كفر خود افزودند.
گروهی نیز در آن روز با زبان خود اقرار و اعتراف كردند در حالی كه دلهای آنها هرگز یقین و ایمان نداشت، و جماعتی هم با دل و زبان تصدیق كردند و اذعان نمودند.